تعریف لغوی و اصطلاحی ، کفران و نعمت

تعریف لغوی و اصطلاحی

کفران

این کلمه از نظر لغوی به معنای «پوشیدن، نهان ساختن»1، «ناسپاسی، ناشکری»2، «بی ایمانی، بی­دینی، نمک نشناسی،

---

1 مفاهیم اخلاقی – دینی در قرآن مجید، بی نا،تهران 1378، چاپ اول، توشیهیکوایزوتسو، ترجمه دکتر فریدون بدره­ای، ص 240

2 فرهنگ فارسی معین، بی جا،، تهران 1381، چاپ نوزدهم، دکتر محمد معین، ج 3، ص 3004

گفتن کفریات»3، «انکار نعمت»4 می­باشد. از نظر اصطلاحی به معنای «نا سپاسی در برابر اعطای نعمت»5 ، «پوشانیدن نعمت»6 می­باشد.

نعمت:

این کلمه با کسره از نظر لغوی به معنی «نیکویی و حالت نیکوست»7 ، «احسان، نیکی، بهره و خوشی، مال، روزی»8 و «برکت»9 می­باشد. از نظر اصطلاحی به معنی «آنچه خدا به انسان داده»10می­باشد.

---

3 فرهنگ جامع نوین، ترجمه المنجد، انتشارات اسلامی، تهران، بی تا، چاپ سوم، احمد سیاح (با مقدمه استاد حسن­زاده آملی) و ( مقدمه استاد محمد تقی جعفری)، ج 2، ص1734

4 قاموس قرآن، ، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1375ه ش، چاپ هفتم، سید علی اکبر قریشی، ج 6 ص122؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، انتشارات مرتضوی، تهران، راغب اصفهانی، ترجمه سید غلامرضا خسروی حسینی، ج 3، ص41

5 مفاهیم اخلاقی – دینی در قرآن مجید، توشیهیکوایزوتسو، ص 248

6 گناهان کبیره، انتشارات مؤسسه مطبوعاتی دارالکتاب (جزایری)، قم 1383 ش، چاپ دوم، شهید آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، ج 2، ص 332

7 ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهانی، ج 3، ص368

8 فرهنگ فارسی عمید، بی جا،  تهران 1374، چاپ سوم، حسن عمید، ج 3، ص 2403

9 فرهنگ جامع نوین، ترجمه المنجد، احمد سیاح، ج2، ص 2063

10 قاموس قرآن، سید علی اکبر قریشی، ج 7-6-5، ص 84